Varssevelds Mannenkoor, niet zomaar een koor
Het Varssevelds Mannenkoor (VMK) is al jarenlang een begrip in Varsseveld en omgeving. Ook binnen de landelijke Zangersbond heeft het koor inmiddels naam opgebouwd. Niet alleen voor het publiek, ook voor de zangers is het VMK meer dan‘gewoon’ een koor. Het weet kwaliteit en gezelligheid met elkaar te verbinden. Nieuwe leden en leden die al langer bij het mannenkoor zijn neergestreken, zijn naar hun belevingen gevraagd. Hier volgt hun relaas.
Tekst: Thom Groot Nibbelink
Henk van Garderen Varsseveld, lid sinds april 2014
“Ik steun het VMK al jarenlang. Niet alleen omdat ik in Varsseveld woon, ik vond het altijd al een prachtig koor. Met mijn vrouw Rina ging ik in 2013 naar een kerstconcert en dat vond ik ontroerend mooi. Rina had het hier later bij de kegelclub met twee vriendinnen over. De mannen van die vriendinnen, Nico Sturris en Wim Groot Wassink, zaten ook bij het Varssevelds Mannenkoor. Zij vroegen mij of het niet wat voor mij zou zijn om te zingen bij het VMK. Ik dacht dat ik dat helemaal niet zou kunnen. Maar Wim zei: ‘Als je het niet probeert, weet je het nooit’. Daar had hij natuurlijk gelijk in. Ik had daarna een gesprek met voorzitter Adrie Bout en hij nodigde mij uit om een kijkje te komen nemen. Nadat ik één repetitie had bijgewoond, was ik meteen verkocht.”
Jos Hulshoff Lievelde, lid sinds februari 2014
“Ik ging in 2013 naar het jubileumconcert in Amphion en ik was meteen verkocht. Ze zongen zo vol overgave, met allerlei kledij die paste bij het thema, alles uit het hoofd, ze bewogen vrij over het podium, echt prachtig. En met een fantastische dirigent, Ben Simmes. Zijn gedrevenheid werkte heel aanstekelijk. Ik deed een keer vrijblijvend mee met een repetitieavond en ben vrij snel daarna lid geworden. En daar heb ik geen moment spijt van.
Het is ook altijd heel gezellig, na afloop van de repetities drinken we nog even wat. Het zijn gewoon heel toffe mannen waar ik me meteen thuis bij voelde. Dat massale geluid wat je als Mannenkoor ten gehore brengt, vooral die lage toon die je als tweede bas mag doen, dat klinkt verdomd fijn. Onze nieuwe dirigent, Wim Ruessink, werkt net zo aanstekelijk als Simmes, dat is heel belangrijk. Hoogtepunt voor mij was het kerstconcert van 2014, met een fantastische solist. Vooral het slotmoment, toen we ‘Stille Nacht’ zongen. Dat nummer is zo onverwoestbaar, prachtig!”
Herman Sanders Brummen, lid sinds 1969
“Ik ben geboren in Varsseveld, mijn vader zat toen al bij het koor. Op mijn twaalfde verhuisden we naar Oosterbeek, maar hij bleef in Varsseveld zingen. Toen ik uit dienst kwam, ben ik met mijn vader meegereisd met de trein om mee te doen.
Op een kleine pauze van drie jaar na ben ik er altijd blijven zingen. De sfeer onderling is hartstikke goed. Daarnaast heeft iedereen hier een enorme drive om beter te worden, dat is ook herkenbaar in de keuze voor de dirigenten. En ook in ons jubileumconcert. Toen hebben we zes maanden keihard gewerkt, de laatste weken oefenden we zelfs wel drie keer per week. Maar het resultaat mocht er zijn, de reacties waren allemaal positief.”
Roel Blankensteijn Winterswijk, lid sinds 1984
“Ik ben destijds door de voorzitter gevraagd of het VMK niet wat voor mij zou zijn. Ik dacht dat ik er geen tijd voor zou hebben, want ik had een heel drukke baan. Omdat de repetities alleen op maandagavond zijn, heb ik het toch maar gedaan. Inmiddels is de band met de mensen hier zo sterk, dat ik hier niet meer wegga. De gezelligheid hier vind ik heel belangrijk. Je hebt samen veel meegemaakt en je kent elkaar goed. We gaan eens in de twee jaar een weekend weg met z’n allen. We geven daar ook een optreden met daar achteraan een feest. Dat is altijd hartstikke mooi. De spanning voor een concert, zeker als het voor 1000 man is, is grandioos. Vooral het jubileumconcert in Amphion was een bijzonder experiment. Meer een musical dan een standaard concert. Het kostte ontzettend veel tijd, maar het was unieke ervaring.”
|
|