Met het concert “the Sound of ….” van zaterdag 7 november heeft het Varssevelds Mannenkoor naast nieuw ingestuurde muziek een greep gedaan uit het repertoire uit de afgelopen jaren, dat in drie blokken (classic, musical, populair) werd neergezet. In de zeer goed bezette Grote Kerk in Varsseveld was het genieten van een gevarieerd en herkenbaar programma dat door muziekkeuze en steeds afwisselende presentaties respect en bewondering afdwong. Johan Kersjes uit Lichtenvoorde verzorgde op een frisse en heldere manier de voice-over presentatie. De algehele leiding van het concert was in handen van de VMK-dirigent Wim Ruessink.
Het Mannenkoor werd bijgestaan door een vijftal jonge mannen die tezamen een strijkersensemble vormden. Het ensemble bestond uit Jorrick (altviool), Jelmer (viool) en Julian Simmes (piano); Lucas Devilee (cello) en Marijn Meijer ( viool). Benno Spieker met percussie en Tom Haket op gitaar maakten de totale instrumentale begeleiding compleet. Het koor werd aan de vleugel begeleid door Jorrick Simmes, de vaste pianist van het Varssevelds Mannenkoor. Het uit leden van het koor samengestelde dubbelkwartet zorgde voor een fraaie interactie met het koor.
De basisgedachte van het concert werd gevonden in het feit dat 50 jaar geleden de musical The Sound of Music werd uitgebracht. In het blok musicals stonden liederen uit deze musical centraal. In het classic-blok gaf de serene vertolking van Benedictus uit de Armed Men van Karl Jenkins door VMK-solist Ben Bruil een extra dimensie aan het kooroptreden. In The day you sang this song figureerde Nico Sturris als innemende bariton-solist. Een bijzonder fraai optreden vormde de instrumentele vertolking van Evita: Don’t cry for me Argentina. In het populaire blok werd muziek van Simon&Garfunkel en The Beatles, waarin wederom het dubbelkwartet optrad, voor het voetlicht gebracht. Bij Por ti Seré in de versie van Il Divo gaf VMK-solist Nico Sturris op een uiterst gevoelige manier uiting aan dit lied. De concertavond werd besloten met het overbekende “From the time we say good bye” waarin Ben Bruil de solopartij voor zijn rekening nam.